سرطان پروستات اهمیت زیادی دارد. اهمیت زیاد آن این است که به جرات می توانم بگویم که یکی از شایع ترین سرطان های موجود در جنس مذکر است. در جوامع مختلف متفاوت است، ولی در رده ی دوم، سوم و یا چهارم مرگ و میر در دنیا بین مردها هست.

یک اهمیت دیگر آن این است که بیماری بیماری سنین بالا هست. یعنی معمولا در دهه ی 6 تا 7 زندگی بیماران به سرطان پروستات دچار می شوند. با افزایش امید به زندگی و بالا رفتن سن عمومی جامعه، این بیماری هم شایع تر می شود. علائم خاصی ندارد یعنی 3 نفر از 100 نفری که به من مراجعه می کنند و علائم معمول و غیر اختصاصی بزرگ شدن پروستات و یا مشکلات مثانه را بیان می کنند، 3 نفر از اینها ممکن است که سرطان پروستات داشته باشند. علامت خاصی برای خودش ندارد.

اما علائم سرطان چروستات چه هستند؟ تکرر ادرار هست، سوزش ادرار هست، مراجعات مجدد به دستشویی هست، احساس تخلیه ی ناقص هست، احساس غیرطبیعی بعد از تخلیه ی ادرار هست، شب بیدار شدن هست، احساس باریک شدن کالیپر ادرار هست، احساس کاهش فشار ادرار هست، اینها علائم عمومی هست و اختصاصی نیست. به خاطر اینکه علامت خاصی ندارد و خیلی سرطان آرامی هست، به آرامی رشد می کند و در مراحل اولیه اگر تشخیص داده شود، درمان کامل می توانیم داشته باشیم. اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود زندگی بیمار ما را به خطر نمی اندازد و مریض بعد از آن یک زندگی طبیعی خواهد داشت، بهتر است که در مراحل اولیه این بیماری را تشخیص دهیم.

طرز تشخیص آن هم یک آزمایش خون ساده به نام پی اس ای هست که به هر مرد سالم بالای 35 سال توصیه می-کنیم که سالی یک بار انجام بدهند. یک معاینه ی ساده ی با دست، با انگشت هست که از طریق مقعد انجام می شود و اگر لزومی باشد آزمایش های تکمیلی کارهای بیشتری انجام می دهد.

جراحی عموما آخرین تیر ترکش ماجرا هست. یعنی ما دوست داریم که اگر بتوانیم جراحی را یا به تاخیر بیندازیم یا اصلا جایگزین کنیم با متدهای دیگر درمان. حالا در مورد پروستات اگر اخص صحبت کنیم، بزرگی پروستات در اصل بیماری ای هست که همه ی مردها گریبانگیر آن خواهند بود، ولی زمان دارد. آن زمان هم معمولا ژنتیک تعیین-کننده است. بالاخره هر کسی که شانس به اصطلاح خودمان تیر شدن را داشته باشد، این شتر دم در خانه ی او خوابیده است. حالا ما درمان های پی تی اچ در امروزی که با هم صحبت می کنیم، معمولا درمان های دارویی هست و معمولا ما نتایج خوبی هم می گیریم.

حالا به دلایلی درمان دائمی موفق نبود و یا مشکلات دیگری هم همزمان داشتیم، مثل سنگ مثانه ای که در مثانه، ما مجبور به جراحی می شویم. متدهای جراحی پروستات عموما دو متد است. یعنی یا جراحی های اندوسکوپی که استاندارد طلایی ما تی آر است یا به اصطلاح تراشیدن از داخل مجرای اداری و جراحی باز هست. این هم با یک شکاف جراحی از زیر ناف انجام می شود.

درمان های آلترناتیو هم داریم. حالا اگر بخواهیم صحبت کنیم تقریبا 15 نوع درمان آلترناتیو و جراحی پروستات داریم، جراحی با لیزر هست، بخار کردن با لیزر هست، همه ی اینها هم کاربردهای محدود تری دارند در مریض های خاصی می توانیم بعضی از این درمان ها را جایگزین جراحی پروستات کنیم، ولی آلترناتیو جراحی هستند. از نظر عوارض جراحی، عوارض عمومی جراحی باز اینجا شامل هست. یعنی عفونت های محل ادراری، عفونت های محل جراحی، عفونت های ادراری، عفونت های بیمارستانی. اینها هست ولی عارضه ای که معمولا بیماران ما از آن خیلی واهمه دارند و خیلی سؤال اینجا هست، بی اختیاری ادراری هست. در جراحی هایی که برای بزرگی خوش خیم پروستات انجام می شود ما معمولا عارضه ی بی اختیاری ادراری نداریم. خیلی استثنا ممکن است باشد ولی خیلی استثنا است. در جراحی های سرطان البته متفاوت است که باز آنجا بستگی بیشتر به شرایط مریض دارد.

 پرولاپس مثانه یا ریزش مواد داخل مثانه به داخل مهبل (واژن)
سرطان مثانه، کلیه ها و غدد فوق کلیوی
سیستیت بینابینی
سنگ کلیه
مثانه بیش فعال
عفونت مجاری ادراری
بی اختیاری ادراری

 شب ادراری
انسداد و سایر مشکلات مربوط به ساختار دستگاه ادراری
بیضه های غیر متعادل